Obok wielu sposobów leczenia nietrzymania moczu, takich jak kinezyterapia, zabiegi laserowe czy procedury z użyciem taśm, wyróżniane są także wstrzyknięcia okołocewkowe. Wstrzyknięcia okołocewkowe stanowią jedną z dostępnych, małoinwazyjnych opcji leczenia tzw. wysiłkowej postaci nietrzymania moczu. Celem tej metody jest zwiększenie wytrzymałości ściany cewki moczowej oraz doprowadzenie do jej pogrubienia, czego skutkiem ma być likwidacja mimowolnych mikcji. Używane w trakcie zabiegu substancje (takie jak kolagen, polidimetyloksiloksan, hydroksyapatyt czy nawet własne komórki tłuszczowe pacjenta), w zależności od płci pacjenta, aplikowane są przezskórnie, przezcewkowo bądź poprzez pochwę. Docelowa lokalizacja obejmuje głównie region zwieracza wewnętrznego cewki moczowej.
Zabieg polega na wstrzyknięciu kolagenu w ścianę cewki moczowej w celu zwiększenia objętości („wypełnienia”) tkanki. Substancja wypełniająca wspomaga mechanizm zamykania cewki moczowej i zapewnia lepszą kontrolę trzymania moczu podczas kaszlu, śmiechu, ćwiczeń lub zmiany pozycji.